Dımışki üretmenin potada döküm , katlama-dövme yada yoğruk örüntü den başka üçüncü yolunun da REVERDY nin bu işlerinin fotoğraflarını gördükten sonra çok zengin ve sonsuz desen üretme imkanı veren toz metalürjisi yöntemi olduğunu anladım , Toz metalürjisi ile bıçak değil ama sanayi üretimi yapıp yıllardır bununla geçinen biri olarak ta eğer ukalalık saymazsanız bir iki laf etmek isterim .
Sarı kemik saplı çiçek ve dal motifli bıçağın üzerinde fotoğraflandığı tel erozyon da oyulmuş dişi metal bloğu ve içinden çıkarılan erkek motifler yöntem hakkında net bir fikir veriyor . kare ya da dikdörtgen bir kalıba konan bu motiflerin kalp iç kenarı ile arasında kalan boşluk tamamen ve sıkıca ; istenen ikinci çeliğin değişik tane boyutlarında bulunabilen ince tozu ile dolduruluyor , Sonra kalıbın ( ki altı bir demir kaynatılarak kapatılmış basit bir kalın 4- 5-6 mm etli kare profil çoğunlukla ) üstü de ikinci bir parça demirle kaynatılıp sıkıca kapatılarak içerdeki kesilmiş motif ve etrafına doldurulan toz çelik boşluksuz hapsediliyor .bir sap kaynatılarak fırına sokulan bu blok ergime sıcaklığının biraz altında ısıtılp pres veya şahmerdan altında dövülerek kesiti daraltılıp boyu uzatılıyor bu aşamada kalıp içindeki çelik tozu sinterlenip , tanecikler hem biribirine hemde motifli kesilmiş çeliğe tam olarak yapışıp kaynıyor .yeterli uzunluk bulunduktan sonra da , dörde bölünüp tekrar ocak kaynağıyla kaynatılıp uzatılıyor . işlem tekrarlanarak 4 -8 - 16 gibi katlarıyla desen yanyana ve kaynamış olarak tekrarlanıyor . bütün bu işlemler doğru ve hatasız olarak yapılıdığında da ancak desenli çelik elde ediliyor. Tesviyesi , tasarımı , bıçak haline gelmesi , kabza ,balçak takılması perdahı da aynı ustalıkla yapılırsa REVERDY olunuyor
. Gökhan ustamız sanırım bu anlatımı ve yöntemi fotoğraflarla daha da zenginleştirebilir ,
ZANAAT MI ? SANAT MI ? Pierre REVERDY (13463 defa okundu)