Teknik Konular > Çalışmalarımız
DIMIŞKI YAPMAK
Gökhan Bakla:
Dımışkı, damascus, şam çeliği artık kim ne diyorsa bilmiyorum ama bu konuları araştırıp irdelemek kadar, denenmesi de gerektiğini düşünüyorum.
Bilgilerimin azlığı yanında, merakımın büyüklüğü beni bu günlere getirdi. Bir devrin en kaliteli silahlarının en iyi ustalar tarafından yapıldığı bu topraklarda nasıl olur da bu bilgi kaybolur gider dedim.
Bundan 4 sene önce benim için çok değerli bir kişiyle tanıştım, ali amcam :) onun yardımı ile bu işleri araştırmayı başladım, america’da yapılan bıçakların ve yapıp şekillerini öğrenince bunu yapabileceğimi düşündüm. Bu işi başarmam içinde öğrenmem gereken ilk iş körük kaynağıydı. Bir umutla bu işi bilen eskilerden bir usta aradım, ama sanırım eski gerçekten çok eskide kalmış. Tüm trakyada bu işi bilen birini bulmak nasip olmadı. Sonunda yanlız kaldığımı anlayınca tek başıma denemelere başladım, her hafta sonun köye gidiyor saatlerce başarısız denemelerde bulunuyor sonrada bir hafta boyunca işin neresinde yanlış yapıtığımı araştırıyordum. İnsan sürekli yanlış yapamaz ya ;D sonunda başardım,
İki parça çeliği birbirine kaynatma ile başlayan işler bu günlere geldi, en son yaptığım parça 243 katlı bir damascus,
demir testerelerini katlayarak, üç farklı çeliği kaynatarak, çelik halatları kaynatarak bu deneyimimi pekiştirdim ve şimdi de pota çeliği yani dımışkı yapmak için araştırma yapıyorum. yapılma teknikleri, kullanılan malzemeler, yapım aşamalrı her türlü bilgiyi toplamaya çalışıyorum,. tabii zaman bulabilirsem..
Simdi böyle bir forum ortamı olduğuna göre, sizden de bu konu ile bilgi ve önerilerinizi bekliyorum. Ben yapamasam bile yapabilecek durumu olanlara yol gösteririz belki, Saygılarımla.
Gökhan BAKLA
Gökhan Bakla:
yukarıdaki yazıda 243 katlı çeliğin resmi var ama üye girişi yapılmadan görülemiyor sanırım. ???
Gökhan Bakla:
Dımışkı yapmak sadece iki farklı çeliği katlayarak veya eriterek kaynatmaktan ibaret olamaz gibi görünüyor.
Tamam iki farklı çelik kullanarak, birini esnekliğini diğerinin sertliğini birleştirdin ve ortaya hem sert sağlam, hem de esnek ve kırılgan olmayan bir çelik çıkarttın. Bunu da katlayarak sağladın. Katlar o kadar inceldi ki tıpkı jilette olduğu gibi bir esneklik sağladı.
Bunu anladık peki bir dımışkı potasında iki farklı çeliği eritip karıştırarak bu işi yapıyorsun, peki o desenler nasıl oluştu. Dökümcülük konusunda fazla bir bilgim yok ama bir karışımda içerik homojen olarak dağılmaz mı? Yani bu iki farklı çelik nasıl oluyor da hem birbiriyle karışırken hem de soğuduktan sonra o desenlere ayrılıyor. Bunun külçenin soğutmasıyla bir alakası olabilir mi?
Ayrıca bu işlem bence 2 ye ayrılıyor,
birincisi potada iki farklı çeliği eritip yapıştırarak yapılan dımışkı,
ikincisi ise iki farklı çeliği alıp kaynatarak ve katlayarak yapılan dımışkı,
peki hangisi daha sağlam olur?
birinci işlemde iki farklı çelik var ve birinin karbon miktarı yüksekken diğerinin ki ona nazaran daha az ve bunlar yüksek derecede eriyerek birleşiyor. Ve sonra dövülerek sekil veriliyor.
İkinci işlemde ise yine aynı özelliklerde iki farklı çelik aldığımızı varsayar başlasak. Bu çeliklerde bir şekilde birleşme işlemi olması için erime sıcaklığına kadar ısınıyor, dövülerek kaynatılıp katlanıyor ve bu işlen bir çok kez oluyor. yalnız diğerinde olduğundan daha çok ısıtılıyor ve dövülüyor, bu bir artı özellik midir? Değil midir?
Mesela ikisinde de demirin curuf yapması ve kaynağın düzgün olması için cam kullanılmış olması çok yüksek bir ihtimal. günümüzde boraks kullanılıyor ama bir rivayet eski ustaların kumla kaynak yaptığını duymuştum, ilk başlarda çok samca gelmişti ama bunun nedeni içinde camın ana maddesi silisyum olduğu için olabilir mi?.
Sonra potanın içine karbon miktarını arttırmak adına, içinde yüksek karbon içeren maddeler konuyor ve erime esnasında bu karbonlar çeliğe geçiyor, kaynatma işleminde de odun kömürünün içindeki karbon bir şekilde bıçağa geçiyor, ayrıca bu gün kullanılan boraksın ışıl işlemde kullanıldığını ve çeliğe sertlik verdiğini okumuştum.
Not : Alfred H. Pendray ın yazısında bahsettiği sorel ıron nasıl bir demirdir bilen varsa söylerse sevinirim
Ayrıca horasan çeliği’de bir çeşit dımışkımıdır. Aşağıda ki fotoğraftaki bıçakların sağ tarafta olanı katlama gibi dururken soldaki daha çok pota işi gibi, hagisi horasan çeliği peki ?
Gökhan Bakla:
resim size ters olarak görünmüş kusura bakmayın, bahsettiğim katlamaya benzeyen sağda, pota işi olan ise solda olmuş. yanlız sitenin kısıtlı resim gönderme kapasitesi yüzünden pek bellki olmuyor. isteyene mail olarak gönderebilirim.
bakın buna bir örnek daha ( inşallah bu daha güzel gürünür ) buradaki bıçaklarda da büyük fark görünüyor sanki her biri farklı yöntemlerle yapılmış gibi... ???
Kayahan Horoz:
Gökhan Bey, tebrik ederim, gerçekten çok güzel bir yoğruk örüntülü dımışki yapmışsınız. Mesajınızdan okuduğum kadarıyla, farklı malzemelerle birçok denemeleriniz olmuş; bizlere bu konudaki deneyimlerinizi anlatırsanız eminim bütün arkadaşlar ilgiyle okuyacaktır.
Temel kavramlar ve tanımlamalar konusunda öncelikle sitemizdeki makalelere bir göz atmanızı öneririm, özellikle Dr. Feuerbach'ın makalesi ( http://www.cebehane.com/a_potann.html ) bazı temel sorularınıza yanıt verebilir. Bendenizden de birkaç küçük not; dımışki pota çeliği yapımı, iki farklı çeliğin bir potada eritilmesinden ibaret değil. Elde edilen külçe de tam olarak homojen değil.
Dr. Feuerbach, geçmişte Horasan'da üretilen çeliğin Orta Asya tipi pota çeliği olduğunu ve Osmanlı'da da bu yöntemin benimsendiğini düşünüyor. Bu durumda, sorunuzun cevabı evet. Yalnız, uygulanan yöntemin "wootz" değil, "polat" olduğuna dikkatinizi çekerim.
Son olarak, "Sorel metali" Kanada'nın Sorel kentinde ilmenit cevherinden yüksek saflıkta ve %4 civarında karbon içeren bir demir-karbon alaşımı üreten firmanın tescilli markasıdır. Bu malzemenin Pendray Usta'nın dımışki pota çeliği denemelerinde başarılı sonuçlar vermesinin nedeninin içerdiği eser miktardaki Vanadyum olduğu düşünülmektedir.
Navigasyon
[0] Mesajlar
[#] Sonraki Sayfa
Tam sürüme git