İlla ki bu kültürel mirasın bizden çıktığına üzülüyorum ama bir yandan da bazı gelişmelerin olması gerekiyormuşçasına bizim dışımızda gelişmesi bazen hayra vesile oluyor. Mesela isim ve tarih hafızam çok iyi olmasa da bir olay anlatmak istiyorum. Cumhuriyetin ilk yıllarında yaşanan bir olay : Osmanlı arşiv belgeleri bulgarlara satılmıştır eski kağıt fiyatına ve trenlere yüklenerek götürülmektedir . Bir gazeteci bu sahneye şahit olur ve çevrede uçuşan kağıtları toplayan çocuklardan parasıyla kağıtları satın alır , ağlayarak dolaşır meydanlarda , kurtarabildiğim kadarı kardır der. ( Normalde KAR böyle yazılmamalı değil mi , nelerimizi elimizden almışlar) Daha sonra gazeteye koşar ve bulgarlara arşivin satılmasını manşetten yayınlar. Bir iki güne kalmaz bulgaristana arşiv sevkiyatı durur , giden gitmiştir tabi. Lakin kıyım bununla bitmez , sevkiyatı durdurulan belgeler , izmir kağıt fabrikasına geri dönüşüme gönderilir . Ardan çok sonra olayı anlatan gazeteci , ellerim kırılaydı da o yazıyı yazmayadım , keşke belgelerin hepsi bulgaristana gitseydi der. Çünkü bulgaristana giden arşiv belgeleri ansiklopedi hassasiyetinde ciltlenmiş ve arşivlerde yerini almıştır. Hasıl-ı kelam bazı şeylerin bizim elimizden çıkması bazen daha iyi oluyor. Çünkü bizde kalırsa , anasını ........ . (ağlatıyorlar) Hadi bunu da geçelim bir zamanlar girit veya selanik , Osmanlı toprakları idi . Türk olmasalar da onlar da osmanlı tebaası idi. Bizim sahip çıkamadığımız değerler ölmesin , gerekirse ruslarda bile yaşasın ki , nasıl olsa aslına dönüp geliyor . Ne kan yiter ne miras , herşey aslına rücu eder...