Eğim vermeden kabzaya; adım adım...

[Emre Kipmen]

Diğer taraf bittiğinden kağıt bantla güzelce korumaya aldım ve diğer tarafa başlıyorum.

Sadece 1 dakika 220 ile geçtikten sonra bıçağımızın parlaklığı geri geliyor gibi.. (resim 1). Resimdeki  beyaz bölgeler aslında demir-oksit tabakası, ancak bu tabaka zarfın içindeki oksijenle oluştuğundan çok sığ... Ancak bıçak ısıl işlemde çok küçük deformasyonlar geçirir, bu yüzden tüm oksit tabakası gidene kadar zımparalıyoruz.
Burada en önemli kural, en son kum büyüklüğünde paralel çiziklerle bitirmek istediğimizden bir strateji geliştirmemiz gerek:
Örneğin 1000 Kum'da bitirmeye karar verseydim izlemem gereken yöntem şu olmalıydı; 1000 ağza paralel, 800 çapraz, 400 paralel, 220 çapraz... Yani her kum bir önceki kumun yönüne çapraz veya dik olmalı ki bu sayede önceki kumun çiziklerini tamamen temizleyip temizleyemediğimizi anlayabilelim... Ben 2000 Kumda bitirmek istediğime göre aynı mantıkla 220'ye paralel başlamam gerektiğini biliyorum...

Deformasyonlardan dolayı 220 çiziklerimiz düzgün olmasına rağmen bıçağın ağzına doğru küçük bir oksit tabakası belli oluyor. 1-2 saat daha zımparalamaya devam ediyorum, çinki oksit tabakasını gördüğümüz bölgede hafif bir göçük oluşmuş sertleştirme sırasında. (resim 2 - ağzın hemen kenarında yarım daire karaltıya dikkat ediniz)

En sonunda 220 ile işim bittiğinde yaklaşık 3 saat geçmişti. Ancak şu konuda içiniz rahat olsun, 220 kumdaki işimiz bittiğinde genel perdahlamanın % 40'ı da bitmiş demektir. İster 400'de ister 2000'de ister 5000'de bitirelim işimizin çok büyük bir bölümü bu kumda yapılır. Eğer şansınız yaver giderse 10 dakkada da bittiği oluyor. Ancak bu sefer ben şanslı değilmişim 

400 kum zımparayı önceki çiziklerimize çapraz çekiyoruz. Hemen hemen 30 dakika içinde 220 çiziklerimizi temizledik (resim 3 - 4)

[Emre Kipmen]

800 ile işimiz çok çabuk bitiveriyor. Bu haliyle bile bırakılabilir. (resim 1)

1000 zımpara biraz yavaş bir zımparadır, bununla yarım saat kadar çapraz çektikten sonra 800'ün paralel izleri yok oluyor. (resim 2)

Perdahımızın son adımında kesinlikle su ya da yağ kullanmayınız. Kuru zımpara izleri bu tip perdahın kalitesini belirler. Önce 2000 ile normal bloğumuzla paralel bir şekilde ileri geri giderek 1000 kumun çapraz çizgilerini yok ediyoruz... Bu işimiz bittiğinde "J" şeklinde zımpara izlerinde kesikler göreceksiniz (resim 3).

Bundan sonraki son işimiz deri destekli blokla son perdahımızı atmak. Bloğumuzu deri ile kavrayıp derinin üstüne 2000 kağıdımızı koyuyoruz (resim 4). Bu aşama en önemli aşama, bazen uzun bir süre alabilir bu "J" izlerinin yok olması. Ancak sabrımızı hiç kaybetmememiz gerek.

Burada hareketimiz tek bir gidiş veya tek bir geliş şeklinde olmalıdır. Yani mesela blok ile uçtan zımpara ile kıça kadar tek bir harekette tereddütsüz bir çizgi çekeceğiz. Taşlama eğiminde de ağza paralel bir yay çizeceğiz. Harekete daha bıçağa değmeden önce bıçağa 10 santim kadar uzaktan başlayıp, hareketi yine bıçağın diğer tarafında blok tamamen bıçaktan çıktıktan sonra biritiyoruz... Bu sayede kesiksiz ve birbirine paralel çok düzgün çiziklerle kaplanıyor. Burada işimizin bitip bitmediğini büyülteciniz ile çeşitli açılardan bıçağı inceleyerek karar veriniz. Zaten bittiğinde bıçak yarı yarıya ayna gibi yansıtıcı hale gelmiştir.
Bu noktadan sonra isterseniz polisaj yaptırabilirsiniz. Polisaj için hiç de polisaj makinasına gerek yoktur, bu kadar iyi perdahlanmış bir yüzeyde ince kuyumcu parlatma tozu ile bir parça kumaşla ovarak tamamen ayna yüzey elde edebilirsiniz. Ben genelde zımpara çiziklerini bırakmayı seviyorum, bıçağa gerçek bir karakter veriyor bence....

[Emre Kipmen]

En sonunda bittiğinde insan müthiş bir başarma hissi ile doluyor. Pırıl pırıl, kusursuz bir yüzeyi yaratmış olmak her babayiğidin harcı değil. Müthiş bir kararlılık gösterdiğiniz için kendinizi kutlayınız...

Her bir yönden inceliyoruz bıçağımızı, biraz da hayranlık  duyarak 
(Resim 1-2-3-4)

[Emre Kipmen]

Artık bıçağımız kabza işi için hazır. Ancak kabza işinde kaba zımparalar, raspalar, eğeler kullanacağız. Bunun için bıçağımızı iyice sarıp sarmalıyoruz ki perdahımız bozulmasın.... (resim1).

Bugün kabza işine başlayacağım. Yarın veya öbürgün son işleri de adım adım paylaşacağım. Şimdilik kendime biraz tatil veriyorum. Tatil biraz da ödüllendirme kendimce. Dart takımlarımı alıp Bodrum merkeze iniyorum. Sıkı bir maç yapacak partmerimi de çağırarak  .
Benden tavsiye, perdahlama işinin hemen akabinde kabza işine girişmeyin. Biraz dinlenin, ne zaman bu noktada acele etsem kabza  işinde türlü aksaklıklarla karşılaşırım yorgunluktan...
Görüşürüz,
Saygılarla Emre...

[Emre Kipmen]

Merhabalar,
Uzun zaman oldu bıçakları bitiremedim, bu arada yarım bıraktığım konu anlatımım için herkesten özür diliyorum. 4 yıldır çözüm bulmaya çalıştığım bir sorun ile uğraşıyordum, bu hafta o işe yoğunlaştım, fakat sonunda çözümledim gibi...

Sorunum bıçaklara attığım imzanın hem benim için çok zaman alması hem de istediğim gibi olmaması idi. Sonunda bir çözüm ürettim ve artık imzamı daha profesyone bir şekilde evimde atabiliyorum.

Her neyse konuya geri dönelim. Bu gün biraz çalışabildim, bir kısmın resimleri eksik maalesef, fotograf makinesinin pilleri bitmişti, ancak çok da önemli bir kısım değil bu kısım...

Öncelikle yeni tekniğim ile bıçakları imzalama işlemi yaptım. Fakat bu sırada çeşitli denemeler yaptığımdan maalesef iki bıçağımın perdahını çizmişim. Bu yüzden son perdahları tekrarladım.. Resim 1'de kabza işlemine hazır bıçaklarım görülüyor, hangi bıçağı kime yaptığımı karıştırmamak için üstlerinde isimler yazılı. Farklı tür kabza malzemeleri kullanılacak bunlarda..

Dayanamayıp yeni imzamı da göstereyim: Resim 2. Nasıl buldunuz

İlk işimiz iki parçalı balçaklarımızı kesmek. Bu iş için önce nasıl bir şekle kabaca sahip olacaklarına karar vermeliyiz : Resim 3

Bu şekilleri 4 mm kalınlıktaki bir pirinç levhaya çiziyorum. Tabii unutmamalı, her birisinden iki tane. Hangisinin hangi bıçağa ait olduğunu da unutmamalıyız : Resim 4

[Emre Kipmen]

Balçaklarımızı kesiyoruz : Resim 1. Ben bunu portatif şerit testere tezgahımda yapıyorum. İnanılmaz güvenli ve hızlı bir yöntem. sadece 5 dakikada 6 balçağı kesmeyi bitirmiştim : Resim 2...

Artık bundan sonra balçakları çiftler halinde işleyeceğim. Bu iş için iki balçağı kilitli pense ile sabitliyorum alt tarafından. Bu sayede her iki balçak da birebir aynı hatlara sahip oluyor.

Bir çiftin ön yüzünü bant zımparada şekillendirdikten sonra: Resim 3..

Burada dikkat edilmesi gereken 2 şey var. Balçağımızın 3 tarafı çok önemlidir, buraları elimizden geldiğince mükemmel yapmak zorundayız. Resim 4'e bakınız. Burada dikkat ederseniz penseyi balçağın alt tarafına tutturmuşum. Bunun nedeni, bu kısım ile tüm kabza bittikten sonra ilgileneceğiz. Ancak diğer yüzlerin 2 tanesi, yani ön ve arka taraflar ile balçağı taktıktan sonra ilgilenmemiz mümkün değil. Ön kısım tamamen parlatılmadan takılırsa bir daha parlatma şansınız kalmayacaktır, Arka kısım tam düzlenmezse taktıktan sonra üstünde çalışamayacağız, bu yüzden kabza ahşabı ve balçak arasında açıklıklar, boşluklar vs. olacaktır.

[Emre Kipmen]

Balçağın arka tarafı, yani kabza malzemesiyle birleşeceği nokta kusursuzluk ister. Eğer 90 derece bir birleşim yapacaksak (ki bu bıçaklarda öyle) bu kenarın balçağın tabanına tam 90 derece olması şart. Ayrıca iki balçak biraz bile farlı ise hemen göze çarpar ve hatanız hemen kendini ele verir.. Resim 1'de kabaca balçakların arka tarafının dik zımparalanmış halini görüyorsunuz.

Bu işlemden sonra balçakları bıçaklar üzerinde deniyorum. (resim 2)

Ondan sonra ilginç bir testim var. Burada balçakların arkasının tam dik olup olmadığını anlıyorum. Bu testin en önemli özelliği hiç bir ekipman gerektirmeden oldukça hassas bir şekilde fikir vermesi... Balçakları tam düz bir zemin üzerine (ben cam kullanıyorum) Balçakların arkası zemine gelecek şekilde diziyorum. (resim 3)
Eğer çiftler birbirlerinden ayrılmıyor ve heryerde eşit aralıkta duruyorsa büyük ölçüde balçağın arkası doğrudur. Eğer hafif bir ayrılma ya da birbirlerinin üzerine düşme varsa, iki balçak parçasının arka açıları birbirlerinden farklıdır (resim 3'te dikkat ederseniz sağdaki ve ortadaki çiftler düzgünken soldakinde bir ayrılma sözkonusu). Bu durumda cama yapıştırdığım bir zımpara kağıdı üzerinde balçak yarılarının arkalarını tam dik bir şekilde zımparalayıp düzeltiyorum.. Resim 4'te biraz zımparalamadan sonra sorunun giderildiği hali görebilirsiniz...

[Emre Kipmen]

Balçakların önyüzü ile ilgilenebiliriz bu noktadan sonra. Öncelikle 80 kum zımparada düzeltildi biçim (resim 1)
Sonra elle 220-400-1000 ve 2000 zımparalarla perdahlandı. Resim 2.
2000 ile bitmiş balçak önü... (resim 3)

Sonra bir parça kumaş ve polisaj tozu ile ovalanarak ayna perdah yapıldı (resim 4)  (Kusura bakmayın resmi delikleri deldikten sonra çekmişim)

[Emre Kipmen]

Deliklerimizi delmeden önce balçakların en önemli 3 yüzünden bahsetmiştim hatırlarsınız, şimdi hepsinden önemli yüzü kusursuz düz hale getirmeliyiz. Bu yüz balçağın alt tarafı. Eğer tam düz değil ise bıçak ile balçak arasında bir aralık oluşabilir ki bu gerçekten hem kozmetik hem de fonksiyonel olarak çok kötüdür. Bu aralık zamanla kir, toz ve en kötüsü nem toplar, zamanla bıçağımız tam anlamıyla alttan alta çürür...
Bunu önlemek kolay. Peki tahmin ediniz nedir:









Tabii ki zımparalamak  (resim 1)

Tam düz olduğundan emin olduğunuzda artık delik delmeye hazırız...

Öncelikle balçağın arka tarafının tam olarak nerede olmasını istediğinizi kesinleştirmelisiniz. (resim 2)
Çizgiyi çizdikten sonra balçağımızın altına sadece bir damla resim 3'te de gördüğünüz türden bir "japon yapıştırıcısını" (siyanoakrilat) damlatıyoruz ve balçağı geçci olarak bıçağa yapıştırıyoruz. Merak etmeyin, aslında "japon" yapıştırıcıları yandan gelen darbelere karşı oldukça güçsüzdür, küçük bir çekiç darbesi ile balçak bıçaktan ayrılacaktır...

Sonra bıçağın balçaksız tarafındaki delikleri takip ederek sütun matkabımızla deliklerimizi deliyoruz... (resim 4..)

[Emre Kipmen]

Diğer parça balçak deliksiz kaldı. Bu iş için delinen balçağı bıçaktan ayırıp yine japon ile delinecek parçaya yapıştırıyorum (Resim 1 - evet yukardaki resmin aynısı  ) Ve bu sefer zaten delinmiş diğer parçanın deliklerini takip ederek diğer yarıyı da deliyorum.

Resim 2'de delinmiş çifti görebilirsiniz...

Bu balçakların deliklerini birazdan anlatacağım iş için konikleştirmem lazım. Bu iş için konik matkap eğesi kullanıyorum. Bu tür uçlar biraz pahalı ancak bir tanesi hayat boyu işinizi görür...

Resim 3'te konikleştirme işini görüyoruz...

Tabii bir de pirinç pinlere ihtiyacımız var. Bunların boyu genel olarak Resim 4'teki gibi, alttan üstten pinin çapının yarısı pay verilir. Bizim pinimiz 5 milim olduğu için 2.5 mm pay bırakıyorum..

[Emre Kipmen]

Bu iş için 6 tane pin kesiyorum (resim 1)
Pinlerin kafalarını yuvarlatıyorum (resim 2)
Artık sonsuza kadar bıçak ve balçak birleşmeye hazır    (resim 3)

Balçak ile bıçak arasına nem sızmasın diye balçakların bıçağa bakan yüzlerini çok ince bir "metal tipi" epoxy sürüyorum. Aman dikkat, bu tip epoksiler çok iyi karıştırılmalıdır, aksi takdirde yapıştırdığınız parçanın ömrü çok kısalır. (Resim 4). Yanlış anlama olmasın diye belirteyim, epoksi burada yapıştırma amaçlı değil sadece sızdırmazlık amaçlı kullanılıyor.
Bal.ağın altına epoksiyi sürerken yapıştırıcının pin deliklerine hiç girmemesi gerekiyor. Aksi takdirde pinleri "yok edemeyiz", yani pinler balçakta belli olur, pin ile delik arasında yapıştırıcı olduğu için. Bu arada her türlü epoksi işinden önce tüm yüzeyleri saf aseton ile temizliyorum...
 

[Emre Kipmen]

Maalesef çakma işini fotograflayamadım, makinenin pili bitmişti. Ancak kısaca şöyle özetleyebilirim:

Pinleri sert bir zemin (mesela örs) üzerinde hafif hafif çekiçliyorum. Hiç çekiçle abanmadan pinlerin iki tarafını da mantar gibi şişiriyorum. Balçak ve pinler artık hareket etmez hale gelecek kadar pin şişmiş ise çekiç vuruşlarımı giderek artırıyorum. Bu arada pinlerin her tarafa eşit şişmesine dikkat ediyorum, vuruşlarım pinin merkezinden pinin şişmesini istediğim yöne doğru sürürcesine. En küçük çekicimi kullanıyorum bu arada...

Yeni pil alıp geldiğimde çekiçleme işlemi bitmişti. Çekiçlenmiş pinleri görebilirsiniz (resim 1)

Çekiçleme işi bitince dışarı taşan epoksiyi kurumadan önce aseton ile temizliyoruz. Resim 2'ye dikkat ederseniz bıçak ile balçak arasında tam anlamıyla hiç bir aralık yok. Özellikle bunun gibi mutfak bıçaklarında hijyen için çok önemli bir detay. Ayrıca sizin bıçağa verdiğiniz özeni de gösterir...

Resim 3'te pinleri çekiçleme işimin başarısını kontrol ediyorum. Bunun için çekiçlenmiş pin kafalarını 80 kum zımpara ile temizledim. Gördüğünüz gibi pinleri artık görmek mümkün değil.

[Emre Kipmen]

Artık balçaklarımız tamam. Unutmayın bu iş eliniz alışkın değilse oldukça uğraştırır sizi. Eğer yeni başlayan birisiyseniz ilk bıçaklarınızı balçaksız tasarlayınız, gerçekten ilk zamanlarda bu hobiden soğuma noktasına getirmişti bu işi doğru yapmayı öğrenene kadar...

Biçaklarımızı yine güzelce sarıp sarmalıyoruz. Yarın kabza işini yaparken perdahı bozulmasın diye balçaklarımızın parlattığımız ön yüzlerini de kağıt bantla kaplıyorum (bkz. resim). Bu noktadan sonra özellikle balçak ile bıçağın birleştiği noktada oluşan bir çiziği temizlemek saatlerime mal olur, çünkü bunu yaparken bu arada bıçağın perdahı da bozulacaktır.

Yarın devam etmek üzere..
İyi geceler...
Emre

[Emre Kipmen]

Merhabalar,
Bu gün en önemli işimiz kabza malzemesi seçmekti (Resim 1 - bir kısım örneği masaya yaymıştım sabah). Aslında işe başlarken az çok bir fikir vardı kafamda ama bıçakları vereceklerim çok iyi tanıdığım insanlar. Onların mutfaklarını düşündüm, kişiliklerini, zevklerini....

Sonuçta birisi için siyah "box elder", diğerine yeşil akçaağaç yumrusu, sonuncuya ise amboyna yumrusu'na karar kıldım.

Blokları ikiye böldüm (resim 2 ve 3)
Testere ile kesilmiş kısımları zımparada düzledim (resim 4)

[Emre Kipmen]

Resim 1'de kabza malzemeleri ile bıçakların eşleşmesini görebilirsiniz...

Tabii ki malzeme tam dik açı ile değil balçağın açısına göre kesilmeli (Resim 2)

Sonra da balçağa dayanacak kısımlar düzlenip balçaktaki mantıkla 90 dereceye getiriliyor... (Resim 3)

Aynı balçaktaki mantıkla kabza malzememiz de "japon" ile geçici yapıştırılıp deliniyor deliklerinden. (resim 4)